კამპანია სწავლის უფლებებისთვის

ივნისში, ჩემმა ქალიშვილმა პარლამენტის შენობასთან გამართულ დემონსტრაციაში მიიღო მონაწილეობა. სარა, რომელსაც აქვს დაუნის სინდრომი, გაემგზავრა ვაგონით სომერსეტიდან რამდენიმე სტუდენტთან და მისი კოლეჯის თანამშრომლებთან ერთად, სადაც იგი შეხვდა სხვა 80 ახალგაზრდა ადამიანს კამპანიის დასაწყებად, რომელიც ეხება შეზღუდული შესაძლებლობის მქონე პირების განათლების მიღების თანასწორობის მოთხოვნას.

სარას გაუმართლა, მას შემდეგ, რაც ლონდონისგან, დაბა Haringey-სგან მიიღო მხარდაჭერა, იგი დადიოდა კოლეჯში და ახლახანს დაამთავრა ფოქსის აკადემია სადაც არის საცხოვრებელი, კვება და სასწავლო სივრცე შეზღუდული შესაძლებლობების მქონე ახალგაზრდა ადამიანებისთვის. მას იმედი აქვს რომ გახდება მიმტანი. ყველა ფიზიკური ან სწავლის შეზღუდვების მქონე ადამიანი არ არის ასეთი იღბლიანი, განსაკუთრებით როცა 16 წლის შემდგომ განათლებას ეხება საქმე.

გაბის ამბავი

ელისონმა დაწერა პოსტი ჩვენთვის თავის 21 წლის ქალიშვილის გაბის შესახებ. ამჟამად გაბი მარტო ცხოვრობს და მუშაობს დამოუკიდებლად.

ჩვენმა ქალიშვილმა გაბიმ ყოველთვის იცოდა რა უნდოდა - დაემთავრებინა კოლეჯი, ეშოვა სამსახური და ერთ დღესაც ეცხოვრა საკუთარ სახლში.

მას ყოველთვის უნდოდა ყოფილიყო საზოგადოების ნაწილი და სხვების მსგავსად ჰქონოდა ჩვეულებრივი ცხოვრება.

“მიყვარს სამყაროს შესწავლა ჩემს შვილთან ერთად“

 გასულ ნოემბერს, მერი და მისი ქმარი დენი  ამაყი მშობლები გახდნენ პატარა მარკის გამო. მერის  მყიფე ძვლები აქვს რის გამოც ეტლით გადაადგილდება, ამიტომაც დედად ყოფნის ასპექტები მისთვის რთულია. მაგრამ ახალგაზრდა ოჯახი ეძებს სხვადასხვა გზებს, რომ მათთვის დროის ერთად გატარება სასიამოვნო იყოს.

მარკი ახლა შვიდი თვის არის და სწრაფად ვითარდება.  საოცარია იმის ყურება თუ როგორ იზრდება, ის დღეში სამჯერ ჭამს კარგ ულუფა საჭმელს და ასევე მიირთმევს თავის რძესაც. მას უყვარს ყველაფერი, მაგრამ განსაკუთრებით ბანანი და ბროკოლი.

ძალიან რთულია იმის გაცნობიერება, რომ მე  აღარ შემეძლება ავწიო მარკი, ის ახლავეა ჩემი წონის მესამედი, ხოლო როდესაც ვსხედვართ თითქმის ჩემი სიმაღლისაა.

საპირველსექტემბრო, თუმცა არა, 15 სექტემბერია დღეს...

ერთხელ დავწერე ბლოგი. მეორეჯერ ვცადე, მაგრამ ვერ დავამთავრე. მგონია, რომ არავის დააინტერესებს. ახლა კიდევ წამოვიწყე. ისევ გამიჩნდა განცდა, რომ ვიღაცას შეიძლება გამოადგეს. ძნელია გაკვალვა, გატკეპნილ გზაზე სიარული კი მარტივია. ჰოდა, რატომ არ გავკვალო? მით უმეტეს თუ „გაკვალვა“ ამ შემთხვევაში, მხოლოდ აღწერას გულისხმობს იმისას, რასაც ვაკეთებთ, როგორც ვცხოვრობთ მე და ჩემი ბიჭო. ჰო, ეხლა ბიჭოს ვეძახი, გაიზარდა. ადრე - ბაჭუას. ადრე უფრო პატარა იყო, მაგრამ ბაჭიას ვერ ვაკადრებდი, ისეთი გულადი ხასიათი ჰქონდა ყოველთვის, თითქმის დაბადებიდან. ჩემი ბიჭო განსაკუთრებული ბავშვია,

დიაგნოზი: ცერებრული დამბლა და შედევრები, შექმნილი მხოლოდ საბეჭდი მანქანით

პოლ სმიტი - ადამიანი, რომელიც განსაცვიფრებელ ნამუშევრებს ქმნის საბეჭდი მანქანით! პოლი ცერებრული დამბლით და განვითარების მსუბუქი შეფერხებით დაიბადა, რამაც გავლენა მის ჯანმრთელობასა და მოროტულ უნარებზე მნიშვნელოვნად იმოქმედა. ორეგონში (სადაც მასზე მზრუნველობა ხორციელდება), მხოლოდ ერთი თითით, ისიც ქაოტურად ბეჭდავს დაუღალავად! ნახავთ თუ არა, რას ქმნის, მაშინვე შეამჩნევთ, როგორი უნიკალურია მისი მხატვრული უნარები!