(ნათია და მისი მეუღლე ცხოვრობენ ორგანიზაცია ხელი ხელს-ის მიერ შექმნილ საოჯახო ტიპის სახლში.)
"ჩემი ბავშვობა
--------------------
მე კარგად მახსოვს ჩემი მშობლებიც, და-ძმაც... და იქედან მომყვება ეს სიყვარულის უნარი...
--------------------
მე კარგად მახსოვს ჩემი მშობლებიც, და-ძმაც... და იქედან მომყვება ეს სიყვარულის უნარი...
ქუთაისში დავიბადე და ბებია რომ გარდამეცვალა, მშობლებმა ჩვილ ბავშვთა სახლში დამტოვეს. ჰო, ამ ფეხების გამო... მაშინ 4 წლის ვიყავი. მას მერე ჩემს ოჯახთან კომუნიკაცია არ მქონია. ჩვენ 7 და-ძმა ვართ და ძალიან მინდა, რომ ისინი, მაინც, მოვძებნო.
16 წლის რომ გავხდი, სამეგრელოს ჩვილ ბავშვთა სახლიდან თერჯოლაში გადამიყვანეს, სადაც 2004 წელს ჩემი მეუღე გავიცანი...
მარიამი
-------------
12 წელი გავატარე თერჯოლაში და იქ მეყოლა პირველი შვილი - მარიამი...
-------------
12 წელი გავატარე თერჯოლაში და იქ მეყოლა პირველი შვილი - მარიამი...
საკეისროს შემდეგ, ჩემი შვილი რომ მოვიკითხე, მითხრეს ზესტაფონში წაიყვანესო. ბაშვი ისე წამართვეს, რომ ძუძუს ჭმევის და ერთხელ ნახვის უფლებაც კი არ მომცეს. მე არავინ არაფერი შემითანხმა, არც ხელი მომიწერია რამე საბუთისთვს, ისე წაიყვანეს ჩემი შვილი. წარმოიდგინეთ, სამშობიაროში ყველა დედას ეწვა თავისი შვილი გვერდით და მე არავინ...