Wednesday, March 22, 2017

მაია შიშნიაშვილი - "ქალები საქართველოდან"



მაია შიშნიაშვილი, 45 წლის, თბილისი
"ეს მეც გარკვული პერიოდის შემდეგ აღმოვაჩინე - რომ არა ჩემი შვილი, ბევრ რამეს არ გავაკეთებდი ისე, როგორც გავაკეთე და სხვაგვარად გავაგრძელებდი ცხოვრებას...
ლევანჩო არის პირველი და ჯერჯერობით, ერთადერთი შვილი. მალე 12 წლის ხდება და მას ინტელექტუალური განვითარების შეფერხება აქვს.
მისი პრობლემები დაბადებისთანავე არ გამოვლენილა. ყოველშემთხვევაში, მე ეს არ შემიმჩნევია. არც არავის უთქვამს. თუმცა მოგვიანებით, ერთი თვის ასაკში, საავადმყოფოში მოვხვდით. წლების მერე გავიგე, რომ იმ სინდრომს, რაც ლევანჩოს დაუდგინდა, პირველივე თვის განმავლობაში ახასიათებს ის პრობლემები, რაც შეგვხვდა. რამდენჯერმე მოვხვდით საავადმყოფოში, მაგრამ მიზეზი არ ვიცოდით. დიაგნოზი არ გვქონდა და გვეგონა გამოვძვერით. 6 თვის შემდეგ, პრინციპში, მწვავე ჯანმრთელობის პრობლემები ბავშვს არ ჰქონია და ექიმისთვის აღარც მიგვიმართავს.

Thursday, March 9, 2017

მე ვარ მარინე მოდებაძე, ,,ხელი ხელს“ სახლების მენეჯერი გურჯაანში

   



გამარჯობა,
  მე ვარ მარინე მოდებაძე, ,,ხელი ხელს“ სახლების მენეჯერი გურჯაანში.
ჩვენი საქმიანობა ხუთი წლის წინ დაიწყო. პირველი სამუშაო დღე, ალბათ, ყველაზე ამაღელვებელი და შთამბეჭდავი  იყო. სახლის პირველი მცხოვრებლებთან შეხვედრა, გაცნობა, მათი შიშნარევი და უნდობლობით სავსე თვალები. ამ ადამიანებს უკეთესი მომავლის  სურვილმა, გადაადგმევინათ ნაბიჯი,  დაეტოვებინათ  პანსიონატი და სახოვრებელი გარემო შეცევალათ. 

Sunday, March 5, 2017

საოცარი მზრუნველობა


სამწუხაროდ, შაკიკი მაქვს. ორიოდე დღის ასისტენტად მორიგეობის დროს შეტევა მქონდა. ამ დროს ისე მტკივა თავი, მგონია, ჯოჯოხეთი თუ არსებობს, ადამაინებს ზუსტად ასეთი ტკივილებით აწამებენ. ნეტავ გენახათ, გოგონები (ბენეფიციარები) გვერდში როგორ დამიდგნენ, როგორ დამაწვინეს, როგორ მამხნევებდნენ და როგორ ცდილობდნენ, რომ არ  ელაპარაკათ...:D 


საღამოს გოგონებზე ადრე დავწექი, ჩამეძინა, მოდიოდნენ, ზოგი საბანს მიკეცავდა, ზოგი ბალიშს მისწორებდა, ვიგრძენი, რომელიღაცამ შუბლზეც მაკოცა, მერე ერთმა მათგანმა ყველა დასაძინებლად წაიყვანა. 
ჰოდა, ასეთ თანაგანცდას, თანამეტკივილეობას რომელი ტკივილი გაუძლებდა, დილით უკვე ჩიტივით ვიყავი. გოგოებმა ამბავი დამახვედრეს: ღმერთს ვთხოვეთ შენთვის ტკივილს გაევლო!..

ეს იყო საოცარი მზრუნველობა


გვანცა - "ხელი ხელს" საოჯახო ტიპის საცხოვრისების ასისტენტი

:*

ჰდჰეგსდგჰ